ME METALHOUR (http://www.me-metalhour.nl)

Zonder dat ik weet wat er gaat komen laat ik mijn PC het nieuwe plaatje van Le Grand Guignol in zich opnemen. Hetzelfde ben ik van plan, alleen dan met de muziek van hun nieuwe album The Great Maddening.

Het allereerste wat ik kwijt wil is dat het wel lijkt of rare intro’s voortaan in zijn. Of zou het aan mij liggen en vind ik alles wat nieuw is nog wat onwennig. Ik moet gewoon zeggen dat ik echt het idee krijg in een groot circus te zitten, al heeft dit circus voor de verandering dan wel leuke muziek op staan . Als tweede wil ik kwijt dat ik de voorkant van de cd voor de verandering ook wel aardig vind. Niet verassend, de eeuwige doodshoofdjes komen er wel weer in terug, maar toch, het trekt me wel aan.

Ik moet natuurlijk niet vergeten te zeggen dat Le Grand Guignol eerst verbonden was met de naam Vindsval. Over hun hele geschiedenis zal ik niet beginnen, deze staat op hun site, en als je er in geïnteresseerd bent kan je het daar dan ook lezen. Wel moet ik toe geven dat ik af en toe met verbazing naar de foto’s van de heren uit Luxemburg heb gekeken. Met andere worden vergeet die niet ook even te bezichtigen. Erg apart.

Over naar de muziek, want daar gaat het om. Ik vind de muziek erg mooi, helder, maar wel apart te noemen. Overal is te lezen dat de band leden erg lang met dit album bezig zijn geweest en dat is goed te horen. Er komt steeds iets bij, er gaat iets af, geluidjes, rare tonen, het maakt het een grote brei van muziek. Maar dan wel netjes, alsof de tonen in een rij van twee opgesteld staan. In deze rij zie ik wel rare tonen staan. Bij wijze van fel gekleurde, raar gevormde, luidruchtige en rustige tonen. Maar juist door de perfecte opstelling blijft het vrij helder. Het komt niet als een brei mijn gehoorgang binnen. Soms vind ik de muziek blij, soms word ik er zelfs lichtelijk bang van. De sfeer, zeker van het nummer 'Degenesis' is zo verschillend. Wel vind ik dit nummer erg lang duren. Ik betrap mezelf er misschien iets te vaak op dat ik bij nummers als 'The Healing Process' een vies gezicht trek. Soms heb ik zelfs het idee dat de muziek me benauwt. Ik bewonder dit, vind het niet mooi, maar het geeft zo’n apart gevoel. Gevoel is misschien ook wel het best woord om deze muziek stukken te omschrijven. En dan niet 1 gevoel maar zoveel dat het een mierenhoop van gevoel word.

Eindbeoordeling;
Ja, ik vind de CD apart, ja, apart komt wel vaak voor in deze review. Het mooiste nummer vind ik 'In, Beyond Or Through'. Tussen de vreemde stukken vind ik de muziek erg mooi, maar niets alles. Je zal dit pas begrijpen als je de muziek goed beluisterd hebt. Mijn conclusie is dat dit voor mij geen cd is die ik even op zou zetten, alleen als ik echt tijd heb om er naar te luisteren hoor ik hoe mooi het is, anders klinkt het voor mij als een chaos. Ik ben benieuwt hoe andere mensen dit ervaren.

back